سقیفه بنی‌ساعده
سقیفه بنی‌ساعده ایوان مسقفی در مدینه بوده که پس از رحلت پیامبر اسلام عده‌ای از مسلمانان در آن جمع شدند و با ابوبکر به عنوان جانشین پیامبر(ص) بیعت کردند.
معنای سقیفه
سقیفه به‌معنای سایبان آمده است.
برخی از طوایف عرب یا همه آنها، چنین جایی داشته‌اند که برای تصمیم‌گیری و مشورت در کارهای عمومی، از آن استفاده می‌کرده‌اند. دار الندوه در مکه همین کارکرد را برای قبیله قریش داشته است.
مکان سقیفه
سقیفه بنی ساعده، متعلق به طایفه بنوساعدة بن کعب بن خزرج بود و در نزدیکی مسجد النبی قرار داشت و از شهرت تاریخی برخوردار بود.
سقیفه در سمت غرب مسجد نبوی، در کنار چاه بضاعه بود. سعد بن عباده که کاندیدای انصار برای خلافت بود، در نزدیکی آن زندگی می‌کرد.
شهرت اصلی این مکان، به دلیل وقوع رخداد تاریخی بیعت عده‌ای از مسلمانان با ابوبکر در آن است که به همین جهت به واقعه سقیفه معروف شده است.
- برای اطلاعات بیشتر، اینها را هم ببینید: واقعه سقیفه بنی ساعده
تغییر و بازسازی
از آنچه تا پیش از سال ۱۰۳۰ق بر سر این مکان از بازسازی و غیره آمده، خبری در تواریخ موجود نیست. در سال یاد شده، شخصی با نام علی پاشا، به هدف حفظ موقعیت سقیفه، بنایی بر روی آن ساخت. تصویر این بنا در کتاب آثار المدینة المنوره از عبدالقدوس انصاری چاپ شده است.
در سال ۱۳۸۳ق قرار شد به‌جای آن، همراه زمین‌های اطراف، ساختمانی برای کتابخانه ساخته شود و سالنی هم برای جلسات عمومی به نام سقیفه بنی ساعده درست کنند؛ اما پس از تخریب، این اقدام به جایی نرسید. زمین یاد شده که سقیفه در آن قرار داشت تا پیش از توسعه جدید، عبارت از یک باغ به مساحت ۲۷۴۰ متر و جایگاه برق به مساحت ۱۹۰۵ متر بوده است. این زمین در یک مثلثی میان شارع سلطانه، شارع مناخه و شارع السحیمی قرار داشته است.
پانویس
منابع
- منبع مقاله: جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، تحقیق مؤسسه تحقيقات و نشر معارف اهل البيت (ع)، تهران، نشر مشعر، بی‌تا.
- زمخشری، محمود بن عمر، أساس البلاغة، بیروت، دار صادر، ۱۳۹۹ق.